[25η Μαΐου, στο δρόμο για το Ρόττερνταμ]
Ο Απρίλης είν' ο πιο άκαρδος μήνας
Ανακατεύει τα νεκρά λουλούδια με λάσπη ζωντανή
Παγώνει τις εστίες και ξεραίνει το χώμ' απ' τη βροχή
Αδράττει ρίζες με τη βία της άνοιξης
Σ' τις τυλίγει γύρω απ' το λαιμό
Και σταματάει το χρόνο μέχρι το καλοκαίρι
Το Μάη το αίμα παγώνει
Δείχνει τα χρώματά του
(κόκκινο, πράσσινο, κυανό,
κίτρινο, ανθρακί)
Πάνω στα πρόσωπα των θνητών ενώ
Τα πτώματα χλωμιάζουν και σκληραίνουν μες στα λουλούδια
Κι ο Ιούνης έρχεται γεμάτος δώρα κι υποσχέσεις κενές
Γεμάτος δόξα και καλοκαίρι
Κι άλλα μέλλοντα άδεια και κούφια
Και τον Ιούλη απλώνεται η ψυχή στην καυτήν άμμο κι ανασαίνει
Ήρεμα και βαθειά
Τη ζεστή αρμύρα.
[the 25th of May, on the train to Rotterdam]
April is the cruellest month
mixing dead flowers in mud still living
freezing hearths in place and drying up the rained-on soil
seizing the roots like violent Spring
coiling them all round your neck
and suffocating you till summer
in May blood congeals
shows its colours
(red green cyan
yellow anthrax iron)
on the faces of mortals while
carcasses grow pale and hard among the flowers and the thorns
and June, June
comes bearing gifts and empty vows
full glorious summerlike as the bright dawn
and other hollow things to come
and in July the soul spreads out its limbs on the mild-burning sand
and breathes
calmly
deeply
the warm briny breeze
Ο Απρίλης είν' ο πιο άκαρδος μήνας
Ανακατεύει τα νεκρά λουλούδια με λάσπη ζωντανή
Παγώνει τις εστίες και ξεραίνει το χώμ' απ' τη βροχή
Αδράττει ρίζες με τη βία της άνοιξης
Σ' τις τυλίγει γύρω απ' το λαιμό
Και σταματάει το χρόνο μέχρι το καλοκαίρι
Το Μάη το αίμα παγώνει
Δείχνει τα χρώματά του
(κόκκινο, πράσσινο, κυανό,
κίτρινο, ανθρακί)
Πάνω στα πρόσωπα των θνητών ενώ
Τα πτώματα χλωμιάζουν και σκληραίνουν μες στα λουλούδια
Κι ο Ιούνης έρχεται γεμάτος δώρα κι υποσχέσεις κενές
Γεμάτος δόξα και καλοκαίρι
Κι άλλα μέλλοντα άδεια και κούφια
Και τον Ιούλη απλώνεται η ψυχή στην καυτήν άμμο κι ανασαίνει
Ήρεμα και βαθειά
Τη ζεστή αρμύρα.
[the 25th of May, on the train to Rotterdam]
April is the cruellest month
mixing dead flowers in mud still living
freezing hearths in place and drying up the rained-on soil
seizing the roots like violent Spring
coiling them all round your neck
and suffocating you till summer
in May blood congeals
shows its colours
(red green cyan
yellow anthrax iron)
on the faces of mortals while
carcasses grow pale and hard among the flowers and the thorns
and June, June
comes bearing gifts and empty vows
full glorious summerlike as the bright dawn
and other hollow things to come
and in July the soul spreads out its limbs on the mild-burning sand
and breathes
calmly
deeply
the warm briny breeze